Tijdens de eerste eeuwen toen de katten in Europa nog schaars waren, merkten de mensen vooral de goede aspecten van de kat op. Er is een lijst bewaard gebleven uit de vijfde eeuw uit Ierland waarop zich de namen van goederen bevinden die nuttig zijn voor de huisvrouw en ook de kat komt op die lijst voor. Er bestaat ook een afbeelding van een kat in The Book of Kells dat uit de negende eeuw dateert.het was veel plezieriger om katten rond het huis te hebben dan fretten en ze vingen de muizen met viel enthousiasme en vaardigheid.

In het tiende eeuwse West Wales werd een gehucht wettelijk als een plaats aangemerkt wanneer er 9 gebouwen,1 schaapsherder, 1 ploeg, 1 kerk, 1 stier, 1 haan en 1 kat aanwezig waren. Vanaf de geboorte totdat de ogen open gingen was een katje 1 penny waard, vanaf het moment dat de kat muizen ging vangen was hij 2 pennies waard en een volleerd muizenvanger was 4 pennies waard. Wanneer man en vrouw scheiden en ze bezaten een kat dan kreeg hij de kat. Wanneer iemand ervan bechuldigd werd de kat van een ander gedood te hebben, was hij verplicht de eigenaar een schaap met lam of een hoeveelheid graan te geven dat het lichaam van de kat zou bedekken wanneer het bij de staart omhoog gehouden werd en met de neus de grond raakte.

In de eerste eeuwen van het Christendom waren er veel bijgeloven rond de kat. Zowel in Europa als Azië hield het bijgeloof het verband tussen katten en de aspecten van het leven die door de katgodinnen eens werden beheerst in stand. Zowel de Schotten als de Japanners ontdekten dat de geel en ruin gestreepte lapjeskatten stormen konden voorspellen. De Engelsen vonden uit dat katten de melk zuur konden maken en insektenplagen konden voortbrengen die de oogsten vernietigden. De Indonesiërs gebruikten de katten als regenmakers door ze in een processie 3 maal rond een verdord veld te dragen en ze daarna in water onder te dompelen om er zeker van te zijn dat ze begrepen wat er van ze verwacht werd. Westeuropeanen verzekerden zichzelf van een goede oogst door een kat levend te begraven in ieder beplante akker. Oosteuropeanen geloofden dat de bliksemschichten de pogingen van engelen waren om de kwade geesten uit te drijven die bezit namen van katten tijdens onweer. Daarom werden de katten de deur uitgezet zodra de storm losbrak; indien de engelen van plan waren iets te raken kan het beter niet het huis zijn.

(De verhalen van de wreedheden tegen mens en kat ga ik hier niet beschrijven)

De Fransen waren de eersten die de kat weer welkom heetten in de beschaafde wereld.In het midden van de 17e eeuw hield Krdinaal Richelieu tientallen katten aan het hof en hij liet een legaat na voor degene die na zijn dood voorzijn katten zou zorgen.In de eersye jaren van de 18e eeuw werden ter ere vande katten medailles geslagen, graftomben werden opgericht om hun stoffelijke resten te bewaren etc. Aan de overzijde van het Kanaal ging aan het einde van de 18e eeuw ook beter met de katten. De mensen begonnen sentimentele verhalen over katten te vertellen;bijv.dat de zwarte kat die de stalmaat van de grote Arabische hengst Godolphin was, nachtwake hield bij het lichaam van het paard toen dat in 1753 stierf en daarna wegsloop  om in z'n eentje te sterven op de hooizolder.In de 19e eeuw werden desentimentele memoires een gevestigde literaire vorm.

In Azië waren de katten veel beter af. Buiten het Christendom kwamen ze nooit terecht in het kruisvuur tussen God en de Duivel. In Azië was hun belangrijkste bovennatuurlijke kracht het af en toe dienen als tabernakel voor de zielen van de doden. De OOsterse religies waren zich meer bewust dan het Christendom van de eenheid van de mens met de natuur,meer bezig met het bereiken van de deugd dan het straffen bij het ontbreken van de deugdzaamheid.

De Kat-het standaarwerk over de felis domestica..Muriel Beadle